Novi roman Saše Karalića otkriva šta se desi kad umetnost sagradi spomenik od traume, politike i zaborava — usred Balkana.
Geopoetika je objavila novi roman Saše Karalića Zatvor Marije Terezije, priču o nadi, umetnosti, istoriji, sećanju i zaboravu.
Roman prati izgradnju monumentalne građevine na brdu u Bosni. Ovo ambiciozno zamišljeno umetničko delo, inspirisano snovima o boljem društvu, nosi u svojim temeljima lične i kolektivne traume, istorijsko nasilje i nacionalna razočaranja.
Mesto na kojem je sazidana građevina, a gde se, prema legendi, nalazio zatvor Marije Terezije, postaje prostor sećanja, i (ne)pripadanja, te pozornica sukoba umetnosti i politike, Istoka i Zapada.
Zatvor Marije Terezije nije priča o zgradi, već o bremenu kojim su je ispunili ljudi — o nadanjima, nesporazumima, sumnjama, otporima, prisvajanjima. U knjizi je prikazan svet na zalasku — prostor iscrpljenih odnosa i istrošenih vrednosnih sistema.
Foto: Geopoetika
Saša Karalić, vizualni umetnik i pisac iz Banjaluke sa stalnom inostranom adresom, čiji je prvi roman Tri znaka kruga Geopoetika objavila 2020. godine ( uži izbor za nagradu “Zlatni suncokret”), dugogodišnji je predavač na Umetničkoj akademiji Gerit Ritveld u Amsterdamu, a trenutno je angažovan i na Umetničkoj akademiji HKB u Bernu. Studirao je jugoslovensku književnost i srpskohrvatski jezik na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu, kao i audiovizualne umetnosti na Umetničkoj akademiji Gerit Ritveld u Amsterdamu i Kraljevskoj akademiji likovnih umetnosti u Stokholmu. Njegova umetnička praksa zasniva se na kolektivnim i interdisciplinarnim procesima koji posredstvom teksta, performansa i filma preispituju ideološke narative. Zatvor Marije Terezije je njegov drugi roman.
