Ako nečiju autobiografiju ne smete propustiti, onda je to definitivno autobiografija Mire Furlan Voli me više od svega na svijetu.

Moćna proza prožeta duhovitim, ciničnim i visprenim komentarima svedoči ne samo o ranjivosti, nežnosti i razočaranjima beskompromisne žene već i o generaciji koja je verovala u bolje sutra a onda doživela sunovrat ideala. Ova knjiga je doslovno eksplozija emocija koja će vas snažno uzdrmati.

Emotivna i potresna autobiografija u kojoj Mira Furlan opisuje intimne drame, život pun uspeha i padova, lice i naličje glumačkog života i generaciju koja je verovala u bolje sutra a onda doživela sunovrat ideala. Moćno svedočanstvo o osećanju nepripadanja, o tome šta znači biti žena u ovom svetu i o snazi koju bezuslovna ljubav pruža.

VOLI ME VIŠE OD SVEGA NA SVIJETU, Mira Furlan, BOOKA

Mira Furlan, jedna od najvećih glumica s ovih prostora, bila je nežna i snažna, ranjiva i naizgled naivna, ali iznad svega beskompromisna žena čije je srce uvek bilo na pravoj strani. U autobiografskoj knjizi uvodi čitaoce u vlastiti svet, u svoje intimne drame i razmišljanja, opisujući život i karijeru pune uspona i padova.

Istovremeno oživljava vreme koje je nestalo u ratu, generaciju i pojedince koji su verovali u bolji i srećniji svet i za koje, pogotovo ako su bili nadnacionalni poput autorke, početkom sukoba u bivšoj Jugoslaviji više nije bilo mesta u novim državama.

Emotivna, moćna proza u kojoj pratimo sazrevanje mlade intelektualke i život glumice koja upoznaje lice i naličje slave, duboko je potresna i ne dopušta ravnodušnost. Uz visprene, duhovite i katkad cinične uvide, ova ispovest je više od puke autobiografije. Ona je svedočanstvo o osećanju nepripadanja, o sunovratu ideala, o tome šta znači biti žena u ovom svetu i o snazi koju bezuslovna ljubav pruža.

Voli me više od svega na svijetu s puno sentimenta, ali bez patetike, s mnogo suza i smeha, evocira ne samo Miru Furlan već i ceo jedan svet, izgubljen ali ne i zaboravljen.

Mira Furlan, filmska i pozorišna glumica, rođena je u Zagrebu 1955. Sa 22 godine diplomirala je na Akademiji dramskih umjetnosti u Zagrebu i ubrzo dobila stalni angažman u zagrebačkom Hrvatskom narodnom kazalištu. Slavu je stekla ulogom Kate u seriji Velo misto. „Zlatnu arenu“ za najbolju glumicu dobila je za uloge u filmovima Kiklop (1983) i Lepota poroka (1986). Svetska javnost ju je upoznala u filmu Emira Kusturice Otac na službenom putu.

Krajem 1991. sa suprugom, režiserom Goranom Gajićem, emigrira u SAD, gde se istakla ulogama u serijama Vavilon 5 i Izgubljeni. Glumila je u brojnim američkim predstavama i filmovima, a od početka novog milenijuma i u filmovima i pozorištima u zemljama bivše Jugoslavije. Preminula je u Los Anđelesu 2021. godine.

Autorka je drame Dok nas smrt ne razdvoji i knjige kolumni koje je objavljivala u Feral tribjunu Totalna rasprodaja. Autobiografiju Voli me više od svega na svijetu posthumno je objavio njen suprug.